Met liefde de groene handen uit de mouwen

De vrijwilligers in onze provincie maken Groningen een stukje mooier. In dorpen, buurten, zorginstellingen en bij sport- en culturele verenigingen draaien activiteiten veel op vrijwilligers. Mede door de inzet van hen is Groningen zo’n fijne provincie om in te wonen. In deze serie komen deze lokale helden aan het woord. Zo ook Henk en Wilma, die samen met een groep enthousiastelingen het Voedselpark in Slochteren onderhouden.

“Samen bezig in de buitenlucht, samen iets opbouwen en het letterlijk zien groeien.”

“We zijn van nature graag in de buitenlucht”, vertelt Henk met een schoffel in de hand. Samen steken ze met liefde de groene handen uit de mouwen. “Toen dit voedselbos in de vrijwilligerskrant voorbijkwam dachten we: daar moeten we eens een kijkje nemen.” Inmiddels zijn we zo’n vier jaar verder en helpen ze geregeld mee in het voedselpark. Van zaaien en planten tot oogsten en onderhoud: alle facetten van het tuinieren komen voorbij. Maar wel op een ongedwongen manier. “Tussendoor is er genoeg ruimte om te kletsen, hoor”, zegt Wilma met een knipoog.

Samen met een groepje enthousiastelingen houdt het stel het voedselpark in vorm. Het onderlinge contact ziet Henk als een groot voordeel van het vrijwilligerswerk. “Je bouwt een hechte band met elkaar op, dat verder gaat dan het gebruikelijke praatje in de supermarkt. Zo heb ik van Yilduz, een Turkse vrijwilliger, geleerd wat het Turkse woord voor fazant is. Of ik zou hovenier René nooit zijn tegengekomen, die ons een beetje stuurt. Zo leren we allemaal van elkaar.”

Beiden zien het vrijwilligerswerk niet als verplichting. Geen moetje, lekker vrijblijvend. “Dat is voor sommige mensen nog wel eens een misvatting”, legt Henk uit. “Natuurlijk is het fijn als je hier regelmatig komt, maar als je eenmaal per maand wilt komen ben je ook van harte welkom. Alle beetjes helpen.” Bovendien staat niet het presteren, maar het proces en sociale aspect voorop. Samen bezig in de buitenlucht, samen iets opbouwen en het letterlijk zien groeien. “Je onderhoudt niet alleen het voedselbos, maar ook je contacten. Hier komen verschillende mensen samen en gaan we met een voldaan gevoel weer naar huis.” Met een gezonde gloed op het gezicht. “Als ik dan in de spiegel kijk zie ik een tevreden mens”, straalt Wilma.

Het stel is dan ook groot voorstander van vrijwilligerswerk. Het hoeft niet groots, klein beginnen – of blijven – mag natuurlijk ook. “Ik raad het echt iedereen aan – maar gun het ze vooral”, vertelt Henk. En de opties voor vrijwilligerswerk zijn zo divers dat er altijd iets te ontdekken valt. “Het is juist leuk om eens iets nieuws te doen, even buiten je gebruikelijke cirkel. Kom je een keer een praatje maken?”

– Bedankt eem, Henk en Wilma –

Foto & tekst: Sebastiaan Rodenhuis

Lees meer verhalen